Als papa van 4 en als directeur van een basisschool in het Brussels onderwijs is het vaak zoeken naar tijd om aan politiek te doen. Er is, denk ik, niet minder maar meer politiek nodig omdat niets doen erger is dan aan de zijlijn staan te roepen hoe het beter moet. 

Favoriet citaat van Theodore Roosevelt:

‘Het is niet de criticus die telt; niet degene die ons erop wijst waarom de man struikelt, of wat de man van de daad beter had kunnen doen. De eer komt toe aan diegene die daadwerkelijk in de arena staat, zijn gezicht besmeurd met stof, zweet en bloed; die zich kranig weert; die fouten maakt en keer op keer tekortschiet, omdat dat nu eenmaal onvermijdelijk is; die desondanks toch probeert iets te bereiken; die groot enthousiasme en grote toewijding kent; die zich helemaal geeft voor de goede zaak; die, als het meezit, uiteindelijk de triomf van een grootse verrichting proeft, en die, als het tegenzit en als hij faalt, in elk geval moed heeft getoond…’