Een theoreticus in de politiek, dat kan nooit goedkomen. Welke burger of gemeenschap zou zich namelijk tot een theorie of vakje in een modelletje gereduceerd willen zien? De werkelijkheid is namelijk altijd complexer. En toch werkt mijn hoofd heel sterk vanuit modellen en theorieën. Het beperkende ervan heeft mijn omgeving al meermaals moeten doorstaan. “Moeten we deze uitleg nu weer helemaal uitzitten?” “Luistert hij nu echt naar wat ik zeg of probeert hij zijn gelijk te halen?”

De kracht van mijn hoofd heeft mijn omgeving echter ook al heel wat opgebracht, op voorwaarde dat ik eerst heel goed vanuit mijn hart heb geluisterd naar de echte behoeften, belangen, wensen en worstelingen. Dan kan ik via theorieën en modellen taal en handvaten aanreiken die de specificiteit van de situatie overstijgen. Hierdoor breng ik dikwijls mogelijkheden in beeld die voorheen niet zichtbaar waren. Dan komt Kurt Lewins uitspraak “niets zo praktisch als een goede theorie” helemaal tot zijn recht.